گیتار بیس
برای علاقه مندان به یادگیری گیتار، آشنایی با انواع گیتار امری بسیار مهم است، زیرا برای انتخاب گیتار مناسب باید با گیتارهای مختلف آشنایی کامل داشته باشید.
گیتار نوعی ساز زهی است که با پیک یا انگشت نواخته می شود و از این جهت که سیم های آن در اثر ارتعاش تولید صدا میکنند، به سازهای گروه کوردوفون تعلق دارد.
این ساز علاوه بر داشتن قدمت تاریخی قابل توجه، توانسته است هم گام با تحولات موسیقی غرب پیشرفت چشمگیری داشته باشد؛ که در نتیجه گونه های متفاوتی از آن بوجود آمده و هم اکنون جایگاه ویژه ای در موسیقی جهان دارد.
از انواع گیتار میتوان به:
گیتار آکوستیک که خود دارای دو نوع گیتار کلاسیک و گیتار فلامنکو است و گیتار الکتریک که خود دارای سه نوع گیتار الکتریک استاندارد، گیتار نیمه آکوستیک و گیتار بیس می باشد اشاره نمود.
که در این مقاله قصد داریم تا گیتار الکتریک و گیتار بیس را به همراه ویژگی آنها برایتان شرح دهیم تا متوجه تفاوت آن ها شوید. با ما همراه باشید.
گیتار بیس و گیتار الکتریک چه تفاوتی با هم دارند؟
همه ی آنچه که نیاز است درباره ی گیتار بیس بدانید:
گیتار بیس (Bass Guitar) نوعی ساز زهی است که صدایش به وسیلهٔ یک تقویت کنندهٔ الکتریکی (آمپلیفایِر) تقویت میشود. گیتار بیس سازی است عامه پسند و دارای طرفداران خاص خود را دارد.
این ساز برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می شود، از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک است، با این تفاوت که بدنهٔ بزرگ تری دارد، دسته و میزان بندی اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) است که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین تر از گیتار الکتریک، در محدودهٔ بیس کوک می شود. گیتار بیس، هم می تواند دارای پرده بندی باشد و هم نباشد، اما در اکثر موسیقی های عامه پسند، بیس های پرده بندی شده رایج اند.
شاید برای خیلی ها سوال باشد که کدام تلفظ درست است؟ بیس یا باس. دیکته صحیح برای این ساز bass، به معنی صداهایی با فرکانس پایین می باشد…
و اما base به معنی پایه و اساس است که هیچ ربطی به نام این ساز ندارد و اما تلفظ bass در زبان انگلیسی بیس beis است.
گیتارها در حالت عادی ۶ سیم دارند. در حالی که گیتار بیس تنها ۴ سیم دارد و صداهای بسیار بم و عمیق ایجاد می کند. این گیتارها سنگین و بلند هستند و مانند سایر گیتارهای الکتریک برای اجرا نیاز به آمپلی فایر دارند.
گیتارهای بیس برای اجرای نت های یکتا و همراهی با یک گیتار اصلی طراحی شده اند. بسیاری از گیتاریست ها در زندگی کاری خود گیتار بیس را امتحان می کنند. هرچند بهتر است کار خود را با گیتار بیس آغاز نکنید. برای یادگیری مناسب گیتار، بهتر است روش آکورد گرفتن را نیز یاد بگیرید. و برای این کار بهتر است اول گیتارهای عادی را یاد بگیرید و سپس به سراغ بیس بروید.
تاریخچه گیتار بیس:
در دههٔ ۱۹۳۰ پاول توتمارک Paul Tutmarc))، موزیسین و مخترع معروف (اهل سیاتل، واشینگتن)، اولین گیتار الکتریک بیس را به صورت مدرن، از یک ساز پرده بندی شده که برای نگه داشتن در دست و نواخته شدن به صورت افقی طراحی شده بود ساخت.
در دههٔ ۱۹۵۰ لئو فندر به کمک همکارش، جورج فولرتن George Fullerton، اولین گیتار بیس توپُر الکتریکی را تولید کرد. گیتار فندر پرسیژن Fender Precision Bass او در سال ۱۹۵۱ معرفی شد و به یک مدل استاندارد صنعتی تبدیل شد.
پرسیژن بیس یا P-bass از یک تخته سنگ نتراشیدهٔ ساده که به مدل تلکستر Telecaster با پیکاپ تک سیم پیچ شبیه بود به گیتاری با بدنهٔ منحنی و لبه های تخت تبدیل شد که موجب راحتی نوازنده میشد. همچنین یک پیکاپ چهار قطبی (تک سیم پیچ) نیز روی آن سوار بود. پیکاپ چند تکه در سال ۱۹۵۷ معرفی شد.
(از حدود سال ۱۹۵۰ به بعد در موسیقی های راک و پاپ گیتار بیس به صورت وسیعی جایگزین کنترباس شد و تولید صداهایی با تن پایین را بر عهده گرفت. همچنین گیتار بیس به صورت تکی، در موسیقی های جاز، لاتین و فانک استفاده میشود.)